Ey, azize şerh düştüm düşeli aşka

Şerbet misali içtiğim gözlerinde saklı

Ah, ay yüzlü sevgili

Bir başka aşkın fıtratı değildir bu

Fıkra mahiyetinde coşan yüreğimin dökülen kumu

Diş dişe değil düş düşe geçmişken

Metruk hecelerin de izdivacı

Ve o saydam ve o seyyah gönlün kubbesi

Bir b/aşka düştüm düşeli

Sehven yenik addedilsem de

Sevecen yüreğimin kibirli kumrusu

Evet, sensin sen naftalin kokulu mazimin üstüne

Örtülü aşkın

Kâh vecizesi

Kâh naziresi

Gönül bağım gönül dağım gönül yangınım

Köpüren denizin ve de ölümün

Beni çağıran nukutu

Öncemsin ve de sonram

Bense anda saklı bir derviş

Geviş getiren sözcüklerin de münazara ettiği

Yürekle özdeş

Sevgiyle kardeş

Bilinmezin kanayan kanadında

Bilindik ne varsa

Mademki dünde kaldı yorgunluğun tortusu

Ve işte şehla düşlerim

Ve işte şaibeli sevgilerin önem

Arz etmediği bu masum aşkın

Deryalara tekabül eden

Çağrısından sökün ettim edeli

Yoksa bir v/eda türküsü mü belledin?

Yazmaya durduğum her şiirin

Hicranında kök saldım salalı

Lalası ruhun

Lebiderya tutkumun

Mühründe kayıtlı o nur dolu

Yüreğinden yolum geçti geçeli

Ve işte tutuşan narım

Nazenin varlığında uyuya kalanım

Bazen sessiz

Bazen şeşi beş

Bazense en serkeş

Duygunun tütsüsü

Yangın öncesi

Serildiğim hazanın

Büyüsü ve işte ruhumun da iz düşümü

Kalben yenik

Manen asla olmadığım kadar savruk

Külyutmaz yetilerinde aşk meleğinin

Yoksa suda kaybolan bir obruk misali

Süzgün ve seyyah duyguların deştiği

Yaramın öncesi

Yâdında dünün

Yakardığım Rabbin sönmeyen meşalesi

Ve işte

Ve ansızın

Ve de nokta özürlü bir kelamdan mı duymaktır son arzun?

Aşka hatim indirdiğim

Özlemin nemi öznemin gizi

Seyyah sözcüklerinse alın teri

Ve sen, azize

Yeter ki aziz ol iki cihanda

Ne mahşeri kalabalığı sunsun sana Rabbim

Ne de yan cehennem ateşiyle

İnancım o ki:

Cennetin yegâne yolcusu

Sensin sen

Ve zifiri karanlığı da delen

Aşkın hikmeti

Aşkın ümmeti

Sen çok yaşa azize…