Düşük yapandı gece:

Hani, hani, düşlerin çürüdüğü

Hani istimlak edilmiş gerçeklerin miyop bakışları.

Tahtı sağlam mıydı sahiden de Zühre Yıldızının?

Ya, bahtına ne demeli, mehtabın aşkına

Kavuşmakla iştigal

Meltemin hızında saklı, hemhal

Olduğu kadar yalnızlığın

Sarpa saran duygular senfonisi…

Bir id idi mademki beşerin içindeki ölü

İdin ve egonun ve süper-egonun mücadelesi.

Oysaki basitti her şey hem de görünenden ötesi

Sev ve riayet et varsın rivayet addedilsin mutluluk

Varsın uzak olsun insanlar

Şah damarımdan yakınına uzatmaksa elimi

Ve işte hüzünlü bir sitem aslında sadece kendime

Aşkın şahikası

Sevginin rotası

İklimlerden umut ve bekleyiş

Hizaya gelmese insan ne ki

Hazzında olsunlar varsın:

Varsın ihanetin önde gideni

Ve işte teslimiyetim kadere

Göğün şehla bulutları

Yerkürenin nazı

Yüreğimin niyazı

Kalburüstü bir acı benimki

Kalıbının da adamı olmadı mı canımı yakan her sızı

Kimden gelirse gelsin kötülük

İman gücünden yok işte ötesi

İbrazı hayatın

İbresi vicdanın

İsyanı iken beşerin yeter ki uzak dursun

Gidenler gitti gideli

Gitmek ne ki hem?

Yeter ki kendinden gitmesin insan

Yeter ki Rabbine dönük yüzü

Ve işte yanan ateşin korunda

Demlendiği kadar hüznün koynunda

Uyusam da

Uyutmadığım kadar kalbimin gözünü ve sesini

Muhafaza etmekle iştigal

Bir varmış bir yokmuşçasına

Yalnızlığımın kodaman goncasında

Saklıdır sureler ve suretler

Tek yüzümle

Tekil varlığımla

Hicvinde değilim artık cihanın

Varsa yoksa hicreti duyguların…